۱۳۹۰ اردیبهشت ۲۲, پنجشنبه

اصول یک تغذیه سالم و متعادل چیست؟

در تنظیم یک برنامه غذایی سالم، سه نکته زیر را در ذهن داشته باشید:    طراحی سایت
تعادل: یک رژیم غذایی متعادل (استفاده از حداقل تعداد واحدهای مورد نیاز از هر گروه غذایی) تضمین کننده دریافت مواد مغذی مورد نیاز است.   
طراحی سایت
تنوع: طیف وسیعی از غذاهای متنوع را مصرف کنید. هیچ غذایی به تنهایی تأمین کننده مواد مغذی مورد نیازتان نیست. از هر گروه غذایی، انواع غذاهای متنوع را انتخاب کنید.   طراحی سایت
میانه‌روی: میانه‌روی در هر کاری کلید موفقیت است. پس با رعایت میانه‌روی در مصرف شیرینی‌جات، چربی‌ها و نمک‌ها می‌توانید از همه غذاهای دلخواه خود بهره‌مند شوید.   طراحی سایت

برای داشتن تغذیه سالم، در قدم اول باید بدانید، یک رژیم متعادل چیست! راهنماها و هرم‌های غذایی مقدار واحدهای مورد نیاز از هر گروه غذایی را نشان می‌دهند اما بیشتر مردم در هر روز نیاز دارند به:   
طراحی سایت
- شش تا یازده واحد از غلات:    طراحی سایت
توصیه: حداقل نصف غلات مورد نیازتان را از غلات سبوس‌دار (مانند نانهای سبوس‌دار، برنج قهوه‌ای، ماکارونی‌های سبوس‌دار …) انتخاب کنید. 
طراحی سایت یک واحد غلات برابر است با یک برش ۳۰ گرمی از نانها (یک و نیم برش ده در ده نان سنگک = ۲ برش ده در ده نان تافتون = ۴ برش ده در ده نان لواش = یک و نیم عدد نان تست = ۱ برش ده در ده نان بربری) یا نصف لیوان برنج یا ماکارونی پخته.
- دو تا چهار واحد میوه:  
طراحی سایت
یک واحد میوه برابر است با یک سیب، موز یا پرتقال متوسط، نصف لیوان قطعات میوه (به شکل پخته یا خام) یا سه چهارم لیوان آب میوه.
- سه تا پنج لیوان سبزیجات:   
طراحی سایت
هر واحد سبزیجات شامل یک لیوان سبزیجات برگدار یا نصف لیوان سبزیجات دیگر (به شکل پخته یا خام)، یا سه چهارم لیوان آب سبزیجات است.
- دو تا سه واحد لبنیات کم چرب:         
طراحی سایت
هر واحد لبنیات برابر است با یک لیوان ماست یا شیر یا یک و نیم قوطی کبریت پنیر.        
طراحی سایت
- دو تا سه واحد غذای پروتئینی:
یک واحد غذای پروتئینی برابر است با شصت تا نود گرم گوشت قرمز بدون چربی یا گوشت مرغ یا ماهی، در ضمن نصف لیوان حبوبات پخته، یک تخم مرغ و دو قاشق غذاخوری کره بادام زمینی، معادل سی گرم گوشت بدون چربی به حساب می‌آیند.              
طراحی سایت

۱۳۸۹ شهریور ۱, دوشنبه

اجزا و خصوصيات آدرس يك سايت


پسوند :

انتخاب پسوند براي يك آدرس اجباري است ، پسوند را مي توان از ميان گزينه هاي موجود و با توجه به نوع يا محل فعاليت انتخاب نمود. پسوندهاي مجاز و معتبر در واقع پسوندهايي مي باشند كه توسط كميته مخصوص تاييد و تصويب پسوندها يعني ICANN تاييد شده باشند. اين پسوندها از نظر فني Top Level Domain يا به اختصار TLD اطلاق مي گردند كه مي توان آنها را در سه دسته كلي به ترتيب زير تقسيم بندي نمود:


- پسوندهاي عمومي (gTLD):

اين پسوند ها كه عبارتند از.com , .net , .org براي ثبت و استفاده عموم و هر نوع كاربري مجاز (قانوني) قابل استفاده مي باشند. ثبت اين دامنه ها از طريق شركتهايي با عنوان Registrar كه توسط ICANN معتبر اعلام شده اند يا نمايندگيهاي مجاز آنها امكان پذير مي باشد. هر چند دامنه هاي فوق هر يك از اختصارهايي براي منظور خاص اقتباس گرديده اند ( .org ارگانها و مراكز غير انتفاعي ، .net شبكه و خدمات اينترنتي ، .com بنگاهها و مراكز اقتصادي ) ولي در عمل محدوديتي براي استفاده از اين پسوندها وجود ندارد. در اين ميان پسوند .com بيشترين متقاضي را در بر داشته و كه در حال حاضر بيش از چهل ميليون دامنه بر روي اين سه پسوند ثبت مي باشند و در حدود 90 درصد از پسوند .com استفاده شده است.


- پسوندهاي اختصاصي (ويژه):

پسوندهايي كه افراد و سازمانهايي با مشخصات و فعاليتهاي خاص بر روي آنها مي توانند اقدام به ثبت دامنه نمايند يا فعاليت بر روي اين پسوند ها مي بايست از قوانين خاصي تابعيت بنمايد. مانند .biz , .edu , .info , .gov , .int , .pro , aero, .arpa , .coop, .museum كه در هنگام ثبت يا در مدت استفاده ارائه مدارك و رعايت قوانيني خاص اجباري خواهد بود.


- پسوندهاي ملي (كشوري):

علاوه بر پسوندها عمومي و خاص ، كشورهاي مختلف نيز مي توانند اقدام به درخواست پسوند با كد اختصاري كشور خود (دو حرفي) را بنمايند. اداره اين پسوندها ، قوانين و نحوه تخصيص آنها در اختيار دولتها يا مراكز معرفي شده توسط مراجع رسمي هر كشور خواهد بود. كشورها مختلف مي توانند ثبت اين دامنه ها را براي ساير مليتها آزاد يا محدود نموده و يا بطور كلي هرگونه رويه خاصي را در اين خصوص اتخاذ نمايند. پسوندهاي دو حرفي بعضي از مليتها با بعضي از كلمات اختصاري تشابه داشته كه اين كشورها از اين فرصت استفاده نموده و به فروش عمومي پسوندها خود اقدام مي نمايند. پسوندهايي نظير .ws , .tv , .cc , .fm , .mw , .it و غيره ... از اين قبيل مي باشند.

بسياري از كشورها پسوند خود را به سطوح ديگري نيز تقسيم مي نمايند. مثلا .ir كه پسوند كشور ايران است به .org , .net , .co , .id , edu تقسيم گرديده كه بعضي از اين پسوندها مخصوص فعاليتهاي خاص در نظر گرفته شده اند.


نام دامنه:

پس از انتخاب پسوند نام دامنه مهمترين قسمت تشكيل دهنده آدرس يك سايت مي باشد. اين نام از تركيب 3 الي 64 حرف ، عدد يا خط تيره (بدون فاصله) تشكيل مي گردد. اگر در ثبت عبارت خاصي به عنوان نام دامنه خود اصرار داريد كه اين عبارت قبلا ثبت شده باشد گريزي غير از تغيير پسوند مورد نظر خود نخواهيد داشت.
چنانچه آدرس سايت شما حاوي علامت تجاري شما باشد، مي توانيد جهت اطمينان از دسترسي آسانتر و حفاظت از نام تجاري خود كليه مشتقات و تركيبهاي آنرا بر روي پسوندهاي مختلف ثبت نماييد.


زير دامنه (پيشوند):

انتخاب پيشوند كاملا اختياري مي باشد ، اما بعضي از پيشوندها بطور پيش فرض براي دسترسي به قسمتها و خدمات خاصي از سايت شما اختصاص داده مي شوند. مثلا www. براي دسترسي به صفحات سايت ftp. براي دريافت و ارسال فايل mail. براي دريافت و ارسال نامه هاي الكترونيكي و غيره ... البته دارنده يك دامنه بر روي يك پسوند مجاز به تعريف زير دامنه ها به تعداد نامحدود مي باشد. براي اين منظور مي بايست با سرويس دهنده سايت خود مشورت نماييد.



منبع:iriran.net

دامنه چیست؟

دامنه در حقیقت نام وب سایت شما می باشد که از دو قسمت نام و پسوند تشکیل شده است. پسوندهای بین الملی رایج عبارتند از .com ، .net و .org که دارای مصارف عمومی می باشند و هر یک به ترتیب معرف سایتهای تجاری (Commercial) ، شبکه (Network) و سازمانی یا غیر انتفاعی (Organization) می باشند. در ثبت این دامنه ها هیچ محدودیتی وجود ندارد ولی نامها با اولویت درخواست ثبت می شوند و برای مدت یک تا ده سال (قابل تمدید) با توجه به حق الثبت پرداختی معتبر می باشند.
دامنه های .info ، .biz و .name نیز در زمره دامنه های قابل ثبت برای عموم ولی با کاربری خاص می باشند. پسوند .info برای سایتهای اطلاعاتی (Information) ، پسوند .biz برای سایتهای تجاری (Business) و پسوند .name هم فقط برای سایتهای شخصی مناسب می باشد استفاده از این سه پسوند در خارج از این چارچوب تعریف شده ممنوع و منجر به حذف دامنه و سلب حقوق مربوطه از مالک آنها خواهد شد. همچنین کلیه دامنه های بین المللی فوق و بسیاری از دامنه های محلی تابع قوانین حمایت کننده از علائم تجاری می باشند.
دامنه ها هر چند زیر نظر یک موسسه (ICANN) صادر می شوند اما پسوندهای گوناگون ممکن است ثباتهای (Registrar) گوناگون داشته باشند که به عنوان نماینده عمل می نمایند. هریک از این ثباتها می توانند در قبال دریافت مبالغی ناچیز امنیت یا خدمات بیشتری را ارائه نمایند. دقت فرمایید که ثبت دامنه ارتباط مستقیم با خدمات میزبانی نداشته و هریک از این خدمات را می توان از طریق تامین کنندگان مختلف تهیه نمود.
همانطور که برای تهیه یک محل سکونت یا تجارت اولین سوال آدرس منطقه مورد نظر است، برای وب سایت نیز این امر اولین مرحله برای شروع می باشد و همانطور که در دنیای واقعی نیز آدرس شما بیانگر بسیاری از نکات برای مخاطبین قبل از رویارویی با شما می باشد. دردنیای مجازی نیز این امر صادق است. آدرس شما مثلا در یک محل گرانقیمت یا یک ساختمان معروف گویای سطح بالای فعالیت شماست ، آدرس دفتر کار شما در یک محل مسکونی ممکن است مشکلاتی را برای شما بوجود آورد یا مراجعین شما را دچار سردر گمی نماید ، فعالیتهای تجاری در مناطق مسکونی ممکن است با محدودیتهایی روبرو گردد. با کمی تفاوت می توان مشخصه های مشابهی را نیز برای آدرس مجازی تعریف نمود. هر سایت می تواند از طریق تعداد نامحدودی آدرس ثبت شده قابل دسترسی باشد.
نام دامنه: پس از انتخاب پسوند نام دامنه مهمترین قسمت تشکیل دهنده آدرس یک سایت می باشد. این نام از ترکیب 3 الی 64 حرف ، عدد یا خط تیره (بدون فاصله) تشکیل می گردد. اگر در ثبت عبارت خاصی به عنوان نام دامنه خود اصرار دارید که این عبارت قبلا ثبت شده باشد گریزی غیر از تغییر پسوند مورد نظر خود نخواهید داشت.
چنانچه آدرس سایت شما حاوی علامت تجاری شما باشد، می توانید جهت اطمینان از دسترسی آسانتر و حفاظت از نام تجاری خود کلیه مشتقات و ترکیبهای آنرا بر روی پسوندهای مختلف ثبت نمایید.


منبع:ict.gov.ir